گلابی درگزی پایه رویشی

زمان گلدهی: زمان تمام گل دهه اول تا دهه دوم فروردین

گرده افشانی: خودنابارور، نیاز به گرده زا دارد.

 ارقام گرده دهنده: سیبری و شاه میوه و کوشیا

میزان و عادت رشد: دارای قدرت رشد متوسط با عادت رشد عمودی و زاویه شاخه ها بسته  بنابراین در صورت امکان بایستی در تربیت و هرس زاویه ی شاخه ها را باز نمود.

عملکرد: بسیار بالا

زمان شروع محصول دهی: ۳تا ۴ سال برای پایه های رویشی

سال آوری: فاقد سال آوری یا کم (بسیار کمتر از رقم بذری)

عمر اقتصادی: ۳۵ تا ۴۰ سال

• مقاوم ترین رقم بومی در برابر آتشک است(در پایه های رویشی مقاومت نسبت به بیماریها خییلی بیشتر از رقم بذری می باشد)
• نیمه متحمل به خشکی و سرما را تا ۳۰- تحمل می کند
• مقاوم به پسیل گلابی
•  متحمل به تنش های زنده و غیر زنده اما حساس به پوسیدگی طوقه فیتوفترایی (باید از تماس مستقیم طوقه ی درخت با آب آبیاری جلوگیری نمود.)

شکل ظاهری/پوست: مخروطی – گرد کمی نامتقارن رنگ میوه ها زرد دارای گونه ی نارنجی متمایل به قرمز (در ارقام رویشی کیفیت میوه بسیار بالاتر از رقم بذری می باشد)

طعم/گوشت: نسبتا آب دار و خوش طعم با گوشت سفید، بافت با سفتی متوسط، ترش شیرین

قابلیت انبار مانی: بالا

قابلیت حمل ونقل: بالا

موارد مصرف: تازه خوری

ماندگاری روی درخت: ماندگار

فواصل کاشت: فاصله کاشت برای رشد ایده آل ۴ × ۳ متر (پایه رویشی)

شرایط اقلیمی مناسب:

•   حداكثر دمای مطلق: ۳۸
•   حداقل دمای مطلق: ۲۵-
• دمای خطرناک در زمان غنچه: ۳-
•  دمای خطرناک در زمان تمام گل: ۱/۵-
• دمای خطرناک در زمان تشكيل ميوه: ۱-
• ميانگين دما در طول دوره رشد: ۲۶-۲۲
• متوسط رطوبت نسبی دوره رشد (درصد): ۶۰-۵۰

ارتفاع از سطح دریا: ۲۲۰۰-۱۳۰۰

خاک مناسب: لومی رسی با مواد هوموسی و زه کش مناسب

حداقل عمق: ۲-۱/۵ متر

هدایت الکتریکی: ۱/۷ میلی موس بر سانتی متر

اسیدیته: ۷/۸-۶/۵

درصد آهک: ۵-۰ درصد

 درصد گچ: تا ۱۰%

نیاز نوری: شدت تابش (هزار لوكس) ۴۵-۴۰

نیاز سرمایی: ۶۰۰ تا ۱۵۰۰ ساعت

نیاز آبی: ۶۰۰۰-۵۰۰۰ مترمکعب

اسیدیته ی آب آبیاری: ۷/۵-۶/۵

هدایت الکتریکی: ۱/۱ میلی موس بر سانتی متر(در شوری ۳/۲، ۵۰% محصول از بین می رود.)

(ميلی متر): ۷۰۰-۶۰۰ بارندگی سالانه برای كشت ديم

عمق موثر ریشه ی گلابی برای طراحی سیستم آبیاری قطره ای: ۱۲۰-۶۰ سانتی متر

هرس: بيشتر ارقام گلابی شاخه هايی با زاويه كم توليد می كنند و دارای عادت رشد عمودی هستند بنابراين سيستم تربيت آن ها بيشتر به صورت محور مركزی است. برای دستيابی به عادت رشد گسترده شاخه های انتخاب شده برای تشكيل تاج درخت بايد از محل شاخه فرعی و يا جوانه به سمت بيرون تاج درخت سربرداری شوند.

از هرس سنگين گلابی بايد اجتناب نمود، چون باعث تحريک توليد نرک ها و روی هم قرار گرفتن اندام های رشد يافته انتهايی و نهايتا در خطر ابتلا به آتشک قرار می گيرد. در گلابی جوانه های گل معمولاً در انتهای شاخه ها يا در اسپورهايی كه روی شاخه های ۲ ساله يا مسن تر به وجود می آيند تشكيل می شود.

در بعضی از مواقع جوانه های جانبی روی شاخه های يک ساله جوانه گل توليد می كنند. تربيت و هرس درختان گلابی، شبيه سيب انجام می گيرد.