هلو جی اچ هیل پایه رویشی J.H.Hale

زمان گلدهی: دیرگل، نیمه ی دوم فروردین و حدود ۱۰ روز از اتمام گل تا برداشت ۱۳۴ روز

گرده افشانی: خودعقیم (نرعقیم) احتیاج به گرده زا دارد.

میزان و عادت رشد: رشد رویشی نسبتا کم ارتفاع درخت و گسترش تاج درخت متوسط

عملکرد: متوسط رو به بالا ۳۰ تا ۳۵ کیلوگرم در هر درخت

شروع محصول دهی: نهال هلو ۲ تا ۳ سال بعد از کاشت شروع به میوه دادن می کند و در سال چهارم یا پنجم محصول اقتصادی تولید می نماید.

سال آوری: ندارد

عمر اقتصادی: عمر اقتصادی درختان هلو كم و در حدود ۱۲ تا ۱۵ سال است و به همين دليل در باغ های تازه احداث شده از درختان هلو به عنوان گياهان پركننده فضا (فیلر) استفاده می شود. در صورت مراقبت های صحيح و اصولی (انجام هرس های منظم سالانه، آبياری و تغذيه مطلوب و …) عمر اقتصادی درختان هلو به ۲۵-۲۰ سال نيز می رسد.

•  حساس به پیچیدگی برگ هلو
•  به سرمای بهاره حساس است و در برابر گرمای تابستان مقاوم می باشد.
•  نسبت به سایر ارقام حساسیت بیشتری به زه کشی ضعیف خاک و پوسیدگی ریشه دارد.
•  خیلی مقاوم به سفیدک پودری

شکل ظاهری/پوست: شكل ميوه گرد، شكل انتهای مادگی ميوه كی فرورفته، ميوه نا متقارن، وضوح خط ميانی كم، رنگ زمينه ميوه زرد لیمویی، رنگ روی ميوه قرمز تيره، الگوی رنگ رو مرمری با وسعت كوچک (۳۰ تا ۴۰ درصد) تراكم كرک ميوه تنک، پوست سفت، چسبندگی پوست به گوشت ميوه متوسط

طعم/گوشت: کیفیت بالا، استحكام گوشت ميوه سفت، رنگ زمينه گوشت ميوه زرد روشن ، رنگ  قرمز دور هسته كم

هسته: هسته جدا اندازه هسته در مقايسه با ميوه متوسط، شكل هسته از منظر جانبی بيضی، فرورفتگی های بزرگ روی هسته

قابلیت حمل و نقل: بالا

موارد مصرف: تازه خوری و کمپوت

ماندگاری روی درخت: تمايل به ريزش قبل از برداشت ندارد يا خيلی كم است

فواصل کاشت: فواصل كشت در ختان هلو بستگی به نوع رقم و پایه و تربيت درختان دارد لذا، براي فرم های پاكوتاه و متوسط فواصل كشت ۳×۳ متر(سيستم مربعی)

شرایط اقلیمی مناسب:

– در آب و هوای معتدل گرم با تابستان های گرم و خشک و زمستان های فاقد یخ بندان های طولانی مدت رشد مناسبی دارد. مقاومت هلو به سرما تا ۲۱- درجه سانتی گراد (دربرخی منابع ۲۳- درجه ی سانتی گراد) است.
– هلو به دلیل زود گل بودن به سرمای دیررس بهاره حساس است و به گل های آن در۲- تا ۳- درجه سانتی گراد آسیب می رسد.

– با آب و هوای بارانی سازگار نیست. بسیاری از بیماری های جدی درختان هلو مانند پیچ خوردگی برگ هلو و پوسیدگی قهوه ای در هوای مرطوب اتفاق می افتد.

– در صورت عدم وجود سرمای دیررس بهاره در منطقه، کاشت هلو و شليل در اراضی و تپه هايی كه شيب آن ها روبه جنوب است مطلوب بوده و بهترين كيفيت ميوه حاصل خواهد شد و در صورت وجود خطر سرمای ديررس بهاره، استفاده از شيب های روبه شمال به سبب دير باز شدن گل ها توصيه می شود.

ارتفاع از سطح دریا: بسته به رقم ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ متر

عرض جغرافیایی: درختان هلو بين عرض جغرافيايی ۳۰ درجه شمالی و ۴۰ درجه جنوبی پرورش داده می شوند و در عرض های جغرافيايی بالاتر، درجه حرارت حداقل زمستانه و يخ بندان بهاره موجب محدوديت كاشت هلو می گردد.

خاک مناسب:

– بهترین رشد را در خاک های عمیق(۱/۵ متر) شنی لومی و نسبتا سبک با زه کشی خوب و اسیدیته ی ۷-۶ دارد.

– ريشه های هلو در برابر كمبود تهويه خاک بسيار حساس بوده و از غرقاب شدن (خصوصا درتابستان) به شدت صدمه می بينند.

– هلو در خاک های با هدایت الکتریکی ۱/۷ دسی زیمنس بر متر به خوبی رشد می کند، ولی عملکردش درهدایت الکتریکی ۴/۳ دسی زیمنس بر متر تا حدود زیادی کاهش پیدا میکند. هلو نسبت به شوری خاک و آب آبياری حساس تراز درختان سيب و گلابی است.

– در خاک هايی با زهكشی ضعيف و آهک زياد دچار كلروز ناشی از كمبود آهن می گردد.

نیاز نوری: برای توليد ميوه هايی با كيفيت و رنگ گیری بهتر مناطق آفتابی ارجح می باشند.

نیاز سرمایی: ۸۵۰ ساعت

جوانه های هلو نیاز سرمایی پایینی دارند و ممکن است در اثر سرمای دیررس بهاره از بین بروند.

نیاز آبی:

– درختان هلو نياز آبی نسبتا بالایی دارند و باید آب كافی به خصوص در اراضی شنی و سبک در دسترس درختان باشد تا كمترين خسارت از نظر كمی و كيفی به عملكرد و رشد رويشی درختان وارد آيد. بيشترين نياز آبی درختان هلو در طی مراحل آخر رشد است.

– به دليل حساسيت ريشه های هلو به شرایط غرقابی، بايد از آبياری بی رويه و بیش از حد به خصوص در اراضی با بافت سنگين و رسی خودداری كرد.

– تنش خشکی شدید منجر به کاهش میزان ذخایر درخت و حساسیت درخت به تنش یخ زدگی و حمله آفات و بیماری ها و کوتاهی عمر درخت می شود.

– کاهش خسارت تنش خشکی در درختان هلو : هرس شدید تابستانه و تنک ميوه

هرس:

– درخت هلو سنگین ترین هرس را در بین تمامی درختان دانه دار و هسته دار نیاز دارد و توصیه می شود که هر ساله ۷۰درصد از شاخه های یک ساله سرشاخه زنی شوند تا در سال آینده میوه های درشت تر و مرغوب تری تولید کنند و درختان ضعیف نشوند. از طرف دیگر، رشد کافی شاخه در سال جاری، محصول دهی در سال بعد را فراهم می کند

– عمر درختان هلویی که هرس نمی شوند به دلیل تولید محصول زیاد و ناتوانی درخت در تغذیه میوه ها و در نتیجه ابتلا به عارضه گرسنگی ریشه کاهش پیدا می کند و این درختان حساسیت بیش تری به بیماری ها و آفات مهمی مانند سوسک چوب خوار از خود نشان می دهند

– بهترین زمان هرس هلو درست قبل از تورم جوانه است اگر هرس خیلی زود و در اواخر پاییز و اوایل زمستان انجام شود، خطر آسیب زمستانه افزایش پیدا می کند.

– تأخیر در زمان هرس پس از تورم جوانه ها نیز مناسب نیست و باعث کاهش قوای درخت می شود.

– هرس تابستانه باید تا اواخر شهریور یا اوایل مهر خاتمه یابد و به تأخیر نیفتد.

تغذیه:

نياز درختان هلو به كودهای ازته و پتاسه زياد بوده و معمولاً مقدار نياز آن ها در حدود ۳۰تا۴۰ درصد بيشتر از درختان سيب، گلابی و آلبالو است.