نهال انار ملس ساوه

منشا: ایران (ساوه)

زمان برداشت: دیررس در اواخر مهر یا اوایل آبان ماه می رسد.

اندازه ی میوه: بزرگ با متوسط وزن 440-390 گرم

میزان و عادت رشد: تیپ رشد چند تنه، دارای درختانی با شاخه های رو به پایین، متوسط الرشد، تولید پاجوش خیلی کم

فرم باردهی: محل تشکیل گل بیشتر روی شاخه های یکساله

عملکرد: متوسط، متوسط عملکرد درختان حدود۳۱ کیلوگرم

زمان شروع محصول دهی: 2-3 سال پس از کاشت

سال آوری: ندارد

عمر اقتصادی: عمر اقتصادی و باردهی درخت انار نيز با توجه به رقم و نوع مراقبت های زراعی متفاوت و بين 40-30 سال می باشد.

•  حساسیت پوست به ترکیدگی: کم
•  حساسیت میوه به آفتاب سوختگی: کم

شکل ظاهری: دارای میوه ی کروی بدون برجستگی و متقارن اندازه میوه بزرگ با متوسط وزن 440-390 گرم به طول 93/6 میلی متر و قطر91/7 میلی متر.

پوست: شاداب، براق، قرمز و ضخیم

دانه (آریل): دارای تعداد دانه ی زیاد با اندازه ی بزرگ با طعم ملس به رنگ قرمز تیره ونسبتا آبدار، چسبندگی دانه به پوست ميوه و پيه متوسط، نسبتا آبدار، میزان آب میوه 44- 39 درصد

بذر: اندازه هسته بزرگ و سفت و قرمز به طول 8 میلی متر و قطر 3/5 میلی متر

قابلیت انبار مانی: قدرت نگهداری و انبارمانی بسیار خوب

قابلیت حمل و نقل: خیلی خوب

موارد مصرف: تازه خوری و آب میوه

ماندگاری روی درخت: ماندگار

فواصل کاشت: به منظور كاهش خسارت آفتاب سوختگی جهت شمالی- جنوبی برای رديف های درختان انار پيشنهاد می گردد. فاصله ی بين درختان نيز با توجه به رقم و شرايط منطقه 4×4 ، 5×3 و يا 6×3 پيشنهاد می گردد. در اين صورت تراكم درخت در هر هكتار باغ انار حدود 650-550 اصله خواهد بود.

شرایط اقلیمی مناسب:

•   درخت انار ميوه ای است گرمسيری تا نيمه گرمسيری كه در نواحی ساحلی و مرطوب به صورت درخت هميشه سبز می باشد ولی در نواحی خشك با زمستان های سخت، به صورت درخت خزان دار است. درخت انار به طور طبيعی در دامنه ی وسيعی از شرايط آب و هوايی رشد می كند اما بيشترين سطح زير كشت و توليد اقتصادی انار متعلق به مناطق حاشيه ای كوير، با تابستان های گرم وخشك می باشد.
•  درخت انار به سرما حساس است و از سرماهای پايين تر از 15- درجه سانتی گراد در زمستان به شدت خسارت می بيند، به طوری كه اناركاران مجبور به كفبر كردن درختان انار می شوند. درختان مسن و انارهای شيرين به سرما حساس ترند. سرمای بهاره هم موجب ازبين رفتن گل، برگ و سرشاخه های جوان انار می گردد.
•  شيب های شمالی و كاشت انار در دامنه ارتفاعات هم خطر سرما را كم می كند. برعكس كاشت درخت در نوک تپه ها و يا قعر دره ها و هم چنين كاشت درخت در شيب های رو به جنوب خطر سرما و يخ زدگی را افزايش می دهد.
•   گرماهای شديد (بالاتر از 40 درجه ی سانتی گراد) نيز باعث خسارت به ميوه و درخت انار می شود.

ارتفاع از سطح دریا: بهترین ارتفاع 1000 تا 1700 متر از سطح دریا می باشد.

خاک مناسب: از جمله  ويژگی های با ارزش درخت انار، انعطاف پذيری آن نسبت به انواع خاک و شوری می باشد. انار را می توان در انواع خاک ها از شنی تا رسی و حتی اراضی شور كشت كرد، اما درخت انار برای رشد مطلوب، به خاكی با زهكشی خوب و بافت متوسط رسی احتياج دارد.

•  بافت شنی- رسی با  اسیدیته 8/5 تا 7/5 مناسب ترین خاک برای پرورش انار است.
•  بافت  لوم و هدايت الكتريكی كمتر از 2 دسی زيمنس بر متر حد مطلوب برای خاک باغ انار می باشد.
•  به خاک هايی كه زهكشی كمی داشته باشند حساس است و درصورت بالابودن آب تحت الارضی نمی تواند توليد مناسب داشته باشد.
•  در خاک های شنی هر چند ميوه دهی و رسيدن ميوه تسريع خواهد شد ولی محصول كمتر و با رنگ روشن تر خواهد شد، در خاک های رسی سنگين گياه رشد و نمو بسيار كمی داشته، هميشه ضعيف، زرد و پژمرده باقی می ماند.

نیاز نوری: اصولا درخت انار به نور كافی نياز دارد و درختانی كه در زير درختان بزرگ تر قرار می گيرند، فاقد توليد مناسب می باشند. معمولا شاخه هايی كه فضای آزادتری داشته و از نور كافی برخوردارند، گل و ميوه بيشتری توليد می كنند. به همین دليل توصیه می شود که درختان انار در محل نور گیر و با فاصله ی مناسب كاشته شوند.

نیاز سرمایی: نياز سرمايی آن با 200 تا 800 ساعت درجه حرارت بين صفر تا 7 درجه سانتی گراد تأمين می گردد.

نیاز آبی:

هرچند درخت انار به كم آبی مقاوم است، اما عملكرد بالا و كيفيت مرغوب ميوه انار با مقداركمی و كيفی آب مورد نياز درخت رابطه مستقيم دارد. مقدار آب مصرفي در هر هكتار باغ انار به طريقه ی سنتی حدود 30000 متر مكعب برآورد مي شود. اين مقدار آب با روش آبياری قطره ای به حدود ثلث كاهش مي يابد.

ميزان آب آبياری برحسب عوامل مختلفی چون نوع و عمق خاك، شرايط محيطی، روش آبياری، رقم، فاصله كاشت و سن درخت متفاوت است و بايد با در نظرگرفتن اين عوامل دور و عمق آبياري تعيين گردد. 

شوری آب: آب های با هدايت الكتريكی كمتر از 2 دسی زيمنس بر متربرای انار بسيار مناسب است. اما تحت شرايط خاص از جمله در اختيار داشتن آب كافی، مناسب بودن بافت و عمق خاك و داشتن زهكش، می توان با مديريت خوب، از آب های با هدايت الكتريكی تا 5 دسی زیمنس بر مترنیزاستفاده نمود.

شوری های بالاتر باعث افت شديد كمی و كيفی محصول و افزايش حساسيت درخت در مقابل استرس های محیطی می گردد.

هرس: هرس در درختان انار يكی از مهم ترين عواملی است كه جهت افزايش عملكرد و توليد ميوه مرغوب و با كيفيت صورت می گيرد. هرس در درختان انار یک عمل ضروری و مستمر می باشد. زيرا انار دارای رشد رويشی شديد بوده و پاجوش و تنه جوش زياد توليد می كند و در صورت عدم هرس، ظرف مدت كوتاهی به حالت انبوه و پرپشت درآمده و محصول آن از جهت كمی وكيفی شديداً كاهش می يابد.

عدم توجه به شرايط اقليمی منطقه و هرس غيرفنی و شديد باعث آفتاب سوختگی ميوه و خشكيدگی تنه و شاخه های در معرض تابش مستقيم آفتاب می گردد. به طور كلی دو نوع هرس شامل هرس فـرم (تربيت) و هرس باردهی در درختان انار انجام می گيرد.