آلو قطره طلا پایه بذری

زمان گلدهی: زودگل، اوایل فروردین، پايين ترين ميزان ريزش جوانــه گــل (میزان تشکیل میوه بالا)

گرده افشانی: خود بارور است اما در صورت گرده افشانی با سایر ارقام ژاپنی محصول بیشتری می دهد.

میزان و عادت رشد: دارای درختان متوسط- بزرگ با قدرت رشد متوسط وعادت رشد افراشته

 عملکرد: بالا، باردهی به شکل خوشه ای در شرایط ایده آل تا ۳۵ تن در هکتار بار می دهد

زمان شروع محصول دهی: معمولا در سال سوم يا چهارم بعد از كاشت نهال

سال آوری: اغلب آلوها فاقد تناوب باردهی می باشند.

عمر اقتصادی: ۲۵ سال

شکل ظاهری/پوست: دارای میوه های گرد و اندکی نوک دار، به رنگ زرد طلایی

دارای پوست با طعم کاملا ترش، پوست بعد از رسیدن کامل شکسته می شود.

طعم/گوشت: رنگ گوشت زرد، نسبتا نرم و آبدار و نیمه شفاف، شیرین با عطر و طعم ملایم

هسته: چسبان و درشت

قابلیت انبار مانی: ۲ تا ۳ ماه

موارد مصرف: تازه خوری و خشکبار

ماندگاری روی درخت: ماندگار

فواصل کاشت

به دليل فرم طبيعی كشيده درختان آلو و گوجه، معمولاً الگوی كشت مربعی برای تمام ارقام آن ها مناسب است: ۶×۶متر

ارقام با عادت رشد گسترده: ۶/۵×۶/۵ يا ۷×۷

شرایط اقلیمی مناسب: در مناطق معتدل خنک با زمستان های سرد و تابستان های گرم و خشک، آلو محصول بيشتر و با كيفيت تری می دهد.

– آلو و گوجه به سرمای زمستان مقاومت دارند. مقاومت آلوهای شرقی (ژاپنی) به سرما كمتر از آلوهای اروپايی است و اغلب ارقام آلوی اروپايی تقريباً شبيه ارقام سيب مقاومت دارند.

– آلو و گوجه در اوايل بهار(معمولاً قبل از گلابی و سيب) شكوفه می دهند، در نتیجه وجود سرمای ديررس بهاره در منطقه می تواند بر توليد اثر نامطلوبی بگذارد و كشت در داخل دره ها ونیز در شيب های روبه جنوب توصيه نمی شود. آلوهای شرقی معمولا زودتر از آلوهای اروپايی شکوفا می شوند.

– در مناطقی با سرمای زمستانه شديد، بهتر است نهال آلو و گوجه را در اواخر زمستان يا اوايل بهار به زمين اصلی منتقل نمود و در مناطقی با زمستان ملايم اين عمليات در پاييز نيز قابل اجراست.

– رطوبت نسبی بالا درزمان گل دهی موجب ريزش گل های آلو و گوجه می شود.

ارتفاع از سطح دریا: ۱۸۰۰-۱۰۰۰

عرض جغرافیایی: ۳۰ تا ۵۰

خاک مناسب: خاک های عميق شنی لومی با زهكشی مناسب و عاری از شوری و قليائيت با اسیدیته ی ۶ تا ۷ برای كشت آلو و گوجه مطلوب است.

آلو خاک های سنگين با زهکشی ضعیف را بهتر از ساير هسته دارها تحمل می كند
در نتیجه اين درختان به عنوان يكی از پايه های مناسب برای سايرهسته دارها در شرايط مذكور می باشند.

كشت آلوها در خاک های كم عمق و خشک موجب ايجاد پيچيدگی برگ و صمغ دار شدن ميوه ها (لكه صمغی) می شود.

آلو های اروپایی در خاک های لومی نسبتا سنگين و رسی حاصلخيز، بهتر رشد و نمو می كنند.

آستانه تحمل شوری خاک ۱/۵ دسی زیمنس بر متر در شوری ۴/۳ دسی زیمنس بر متر شاهد کاهش ۵۰ درصدی محصول خواهیم بود.

نیاز نوری: نیاز به آفتاب کامل حداقل شش ساعت در روز دارد.

نیاز سرمایی: ۵۰۰-۴۰۰ ساعت

نياز سرمايی ارقام اروپايی آلو تا حدودی كمتر از سيب هاست (به استثنای رقم پرزيدنت كه شبيه سيب است) و آلو های شرقی كمتر از آلوهای اروپايی نياز سرمايی دارند و زودتر شکوفا می شوند.

نیاز آبی: آلو و گوجه گياهان نسبتا پر توقعی از نظر آب می باشند و به خشكی سازگاری زیادی ندارند.

بروز كم آبی و تنش های خشكی به خصوص در مرحله ی رسيدن ميوه موجب کاهش كميت و كيفيت ميوه ی آلو و گوجه می شود.

رعايت نکردن دور منظم آبياری مخصوصا در درختان جوان آلو موجب رشد نامطلوب درختان شده و از قدرت رويشی و زايشی درخت می كاهد.

هرس: به طور كلی هرس باروری در درختان گوجه و آلو مرسوم نبوده و فقط باید شاخه های نرک، شكسته و بيمار را حذف کرد.

چون آلو های شرقی تمايل به باردهی سنگين تری دارند، در مقايسه با آلو های اروپايی به هرس بيشتری نياز دارند.

تربيت درختان گوجه بيشتر به شكل جامی وهرمی و آلوهای شرقی به شکل جامی (open center) و اروپايی به شكل شلجمی (modified central leader) صورت می گيرد.